امام صادق (علیه السلام)- محمّدبنعبدالله از یکی از یارانش نقل میکند: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: «فدایت شوم! چرا خداوند، گوشت مردار و خون و گوشت خوک را حرام کرده است»؟فرمود: «همانا خدای تبارکوتعالی این چیزها را بهخاطر رغبت و تمایل خودش به آنچه حرام کرده یا صرفنظر و رویگردانی خودش از آنچه حلال نموده، بر بندگانش حرام یا حلال نکرده است، بلکه خود موجودات را آفریده و میداند که با چه چیزی بدنهای موجودات استوار میگردد و به صلاح است؛ پس آنها را از سر تفضّل خویش بر ایشان و مصلحت آنان حلال نمود و مباح دانست و میداند که چه چیز به آنها زیان میرساند؛ پس آنان را از آن منع نمود و بر ایشان حرام کرد و آنگاه حرام را برای مضطر، مباح ساخت و در زمانی که بدنش به جز به آن، تاب بقا نداشته، آن را بر ایشان حلال نمود و امر نمود که به هنگام ناچاری، تنها به اندازهی کفایت از آن بخورد نه بیشتر».سپس فرمود: «امّا مردار، کسی به آن نزدیک نشود و از آن نخورد، مگر آنکه بدنش ضعیف گردد و پیکرش فرتوت گردد و قوایش به سستی گراید و نسلش منقطع گردد و مردار خورده جز به مرگ ناگهانی نمیمیرد. امّا خون، بدانکه کَلَب (بیماری هاری) میآورد و سنگدلی و رأفت و رحمت انسان را میکاهد و خون خورده ایمن نیست که فرزند یا والدین خود را هم بکشد و دوستان صمیمیاش از وی ایمن نیستند و هرکه با او همنشین باشد، از وی چندان در امان نمیباشد. امّا دربارهی گوشت خوک، باید بدانیکه خداوند، قومی را درصورت چیزی شبیه خوک و میمون و خرس، مسخ نمود و البتّه خوک از جمله مسخ شدهها نمیباشد، ولی خداوند از خوردن شبیه آن مسخ شدهها نیز نهی نمود تا از آنها استفاده نجویند و عقوبت آنها نادیده گرفته نشود. امّا خمر را خداوند بهخاطر تأثیر, ...ادامه مطلب